การลุกฮือ Decembrist: การจลาจลของขุนนางรัสเซียที่หิวกระหายความเสรีและก้าวสู่ยุคใหม่

ในประวัติศาสตร์อันยาวนานของรัสเซีย มีเหตุการณ์สำคัญมากมายที่ได้หล่อหลอมประเทศให้กลายเป็นอย่างที่เราเห็นในวันนี้ และหนึ่งในเหตุการณ์ที่น่าสนใจที่สุดคือ การลุกฮือ Decembrist (Decembrist Revolt) ในปี พ.ศ. 2367
การลุกฮือครั้งนี้เกิดขึ้นจากความไม่滿ของกลุ่มขุนนางและทหารหนุ่มที่เรียกตัวเองว่า “Decembrists” ต่อระบอบการปกครองอัน专制ของจักรพรรดิ निकोलाई I (Nicholas I) และเป็นการแสดงออกถึงความต้องการในสิทธิพลเมือง สิทธิเสรีภาพ และการปฏิรูปทางสังคมและการเมือง
รากเหง้าแห่งความไม่พอใจ: บทบาทของพระจักรพรรดิ Aleksandr I ในการจุดประกายเปลวเพลิงการปฏิวัติ
ก่อนจะเข้าสู่รายละเอียดของการลุกฮือ Decembrist เราควรทำความเข้าใจถึงบริบททางประวัติศาสตร์ที่นำไปสู่เหตุการณ์นี้ รัสเซียในช่วงต้นศตวรรษที่ 19 กำลังเผชิญกับการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่
พระจักรพรรดิ Aleksandr I พระมหากษัตริย์ก่อน Nicholas I ได้รับอิทธิพลจากความคิดของยุโรปตะวันตกอย่าง liberalism และ nationalism ท่านทรงสนับสนุนการปฏิรูปและการศึกษาอย่างกว้างขวาง ซึ่งทำให้เกิดกลุ่มชนชั้นสูงที่ได้รับการศึกษามากขึ้นและเริ่มตั้งคำถามต่อระบอบการปกครองแบบสมบูรณาญาสิทธิราชย์
อย่างไรก็ตาม เมื่อพระจักรพรรดิ Aleksandr I สิ้นพระชนม์ในปี พ.ศ. 2366 ความหวังของกลุ่ม Decembrists เกี่ยวกับการปฏิรูปที่แท้จริงก็ดูเหมือนจะจางหายไป Nicholas I ผู้สืบทอดตำแหน่ง เป็นผู้สนับสนุนระบอบเผด็จการอย่างเข้มงวด
Uvarov และกลุ่ม Decembrist: ใครคือผู้ instigate การลุกฮือครั้งนี้?
กลุ่ม Decembrists ไม่ได้เป็นเพียงกลุ่มคนจำนวนไม่มากที่หงุดหงิดจากการปกครองของ Nicholas I พวกเขาเป็นกลุ่มที่มีอุดมการณ์และความคิดเห็นที่ชัดเจน ซึ่งได้รับอิทธิพลจากนักปรัชญาชาวฝรั่งเศส และศิลปินและกวีในยุโรปตะวันตก
หนึ่งใน Decembrists ที่มีชื่อเสียงมากที่สุดคือ Sergei Trubetskoy (Sergei Petrovich Trubetskoy) ขุนนางผู้มีอำนาจและการศึกษาสูง, และ Pavel Pestel (Pavel Ivanovich Pestel), ทหารและนักกฎหมาย
ในจำนวน Decembrists มีบุคคลที่น่าสนใจอย่าง Konstantin Rileyev, กวีและนักเขียนที่ใช้บทกวีในการปลุกระดมความรู้สึกชาตินิยม
กลุ่ม Decembrists ยังมีผู้นำที่ทรงอิทธิพลอีกคนหนึ่งคือ Mikhail Lunin, ผู้ได้รับการศึกษาดีเยี่ยมจากต่างประเทศ และเป็นผู้สนับสนุนแนวคิดเสรีนิยมอย่างแรงกล้า
แต่ถึงกระนั้น ใครก็ตามที่ได้อ่านเกี่ยวกับ Decembrists อาจจะสงสัยว่าทำไมกลุ่มนี้ไม่ใช่กลุ่มที่ใหญ่กว่าและแข็งแกร่งขึ้น
คำตอบอยู่ที่ความแตกต่างทางความคิดเห็นภายในกลุ่ม
กลุ่ม Decembrists ถูกแบ่งออกเป็นสองฝ่ายหลัก: ฝ่ายหนึ่งต้องการสถาปนา “รัฐธรรมนูญ” และให้พระจักรพรรดิมีอำนาจจำกัด
อีกฝ่ายหนึ่งซึ่งนำโดย Pavel Pestel, ต้องการล้มล้างระบอบกษัตริย์ทั้งหมดและสถาปนาสาธารณรัฐ ความขัดแย้งภายในกลุ่มนี้ทำให้ Decembrists ไม่สามารถรวมตัวกันเป็นแนวร่วมที่แข็งแกร่ง
การลุกฮือ: 26 ธันวาคม พ.ศ. 2367, มุมมองจากเซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก
ในวันที่ 26 ธันวาคม พ.ศ. 2367 กลุ่ม Decembrists ที่นำโดย Sergei Trubetskoy ได้พยายามยึดครองวังหลวงในเซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก เมื่อ Nicholas I ยังไม่ขึ้นครองราชย์อย่างเป็นทางการ
Decembrists เชื่อว่า การลุกฮือของพวกเขาจะได้รับการสนับสนุนจากทหารและประชาชน
แต่ความคาดหวังของพวกเขากลายเป็นความผิดหวัง
Nicholas I ได้รับการสนับสนุนจากกองทหารที่จงรักภักดี และการลุกฮือ Decembrists ถูกปราบปรามอย่างรวดเร็ว Trubetskoy และ Decembrists อื่นๆ ถูกจับกุมและถูกตัดสินประหารชีวิต
**ร่องรอยของ Decembrists:
ผลกระทบระยะยาวต่อรัสเซีย
**
การลุกฮือ Decembrist ถึงแม้จะไม่สำเร็จ แต่ก็ได้สร้างแรงกระเพื่อมอย่างใหญ่หลวงในประวัติศาสตร์รัสเซีย
เหตุการณ์นี้ทำให้ Nicholas I ต้องระมัดระวังในการปกครองมากขึ้น และเริ่มดำเนินนโยบายที่เข้มงวดต่อการเคลื่อนไหวทางการเมืองและความคิดเห็นต่าง ๆ
อย่างไรก็ตาม, Decembrists เป็นแรงบันดาลใจให้คนรัสเซียหลายรุ่นต่อมาที่ต่อสู้เพื่อเสรีภาพและประชาธิปไตย
**ตารางเปรียบเทียบ: Decembrists กับกลุ่มผู้ลุกฮือในยุโรป
กลุ่ม | ประเทศ | ปี | วัตถุประสงค์ | ผลลัพธ์ |
---|---|---|---|---|
Decembrists | รัสเซีย | 1825 | การปฏิรูปการเมือง, สิทธิพลเมือง, และการยกเลิกการเป็นทาส | ล้มเหลว, ปราบปรามโดย Nicholas I |
| July Revolutionists | ฝรั่งเศส | 1830 | โค่นล้มพระเจ้า Charles X | ประสบความสำเร็จ, รัฐบาลใหม่ถูกจัดตั้งขึ้น | | Young Italy | อิตาลี | พ.ศ. 2379 - 2406 | เสรีภาพและการรวมตัวของอิตาลี | ล้มเหลว, แต่ได้ปลูกฝังความคิดเรื่องชาตินิยมในอิตาลี |
การลุกฮือ Decembrist เป็นบทเรียนอันทรงคุณค่าสำหรับประวัติศาสตร์รัสเซีย
มันแสดงให้เห็นถึงความยากลำบากของการเปลี่ยนแปลงทางสังคมและการเมืองในสังคมที่ถูกครอบงำด้วยระบอบเผด็จการ
แม้ว่า Decembrists จะไม่ประสบความสำเร็จในทันที แต่ก็ได้ปลูกฝังเมล็ดพันธุ์ของเสรีภาพและความยุติธรรม ซึ่งจะงอกงามและเติบโตขึ้นในช่วงเวลาต่อมา